 |
|
Kariera Wojskowa
| W 1797 roku trwała wciąż wojna Francji z Monarchią Brytyjską,
ostatnim państwem I koalicji antyfrancuskiej, zawiązanej w 1793 r.
przeciwko rewolucji we Francji. By zmusić Anglię do zakończenia
wojny, Napoleon Bonaparte zaproponował podbicie Indii - perły
Korony Brytyjskiej. W tym celu Napoleon ruszył na Egipt, mający
być przyszłą bazą wypadową do ataku na Indie. Wyprawa egipska
doszła do skutku w maju 1798 r. Wzięło w niej udział 38 tysięcy
marynarzy i żołnierzy. |
 |
| Po sukcesach, jakimi było zajęcie Malty i Dolnego Egiptu z
Aleksandrią, bitew pod Abukirem i pod piramidami, wojska
ekspedycyjne spotykały same niepowodzenia: upiorny klimat, choroby
tropikalne, zniszczenie floty francuskiej admirała Bruey'ego 2
sierpnia przez eskadrę angielskich okrętów admirała Nelsona u
ujścia Nilu, powstanie ludności w Kairze, ingerencja wojsk
tureckich, zajęcie Malty przez Anglików. Ostatecznie Francuzi
zmuszeni zostali przez siły turecko-angielskie do kapitulacji w
1801 roku. Napoleon, nie czekając na ostateczne zakończenie
kampanii, powrócił do Francji. Za zasługi wojenne Dyrektoriat
mianował go dowódcą wojskowym Paryża. Wykorzystał to niezwłocznie,
inicjując w dniu 9 listopada 1799 r. zakończony nazajutrz wojskowy
zamach stanu. W jego wyniku Dyrektoriat został obalony, a władza w
państwie przeszła w ręce Napoleona jako pierwszego konsula.
Zgodnie z nową konstytucją roku VIII miał ją sprawować przez
dziesięć lat. |
 |
|
|
|
